گه سوی فراز و گاه بر سوی نشیب
-
اندازه متن
+
گه سوی فراز و گاه بر سوی نشیب
آنقدر فریب است و فریب است و فریب!
در آخر کاردانی این، لیک افسوس!
جز لحظه ی کوتهی نماده است نصیب
شوخی که بهم کرده بسی ایسم بس ایست
شوخی که بهم کرده بسی ایسم بس ایست بی معنی و خود نداند از کیست ز چیست
چون دانه‌ی انگورم بفشار و بنه
چون دانه‌ی انگورم بفشار و بنه در حبسگه خمم بیازار و بنه
دانم چو تو باز…