ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
-
اندازه متن
+
ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
با صبح سفيد من سیه میشمرد
دانم که چه اینم شمرد، کاش که او
دانستی این که از چه ره میشمرد
گوشم همه چشم گشت و چشمم همه گوش
گوشم همه چشم گشت و چشمم همه گوش تا آنکه به دو در نگرم دوش به دوش
من ندانم با که گویم شرح درد
من ندانم با که گویم شرح درد قصهی رنگ پریده، خون سرد؟
هر که با من…
