آمد که فزاید به غم افزود و برفت
-
اندازه متن
+
آمد که فزاید به غم افزود و برفت
دوشینه به من رویی بنمود و برفت
گویند : نماید رخ ، بنمود ، اما
شب بود وز پیش ابر مه بود و برفت
گر زانکه خطا‌خواه شدم من که منم
گر زانکه خطا‌خواه شدم من که منم جز بی تو نه در راه شدم من که منم
هیهات که آنچه بود بر باد برفت
هیهات که آنچه بود بر باد برفت بد کرد . گز سکوی از یاد برفت
با…