آمد که فزاید به غم افزود و برفت
-
اندازه متن
+
آمد که فزاید به غم افزود و برفت
دوشینه به من رویی بنمود و برفت
گویند : نماید رخ ، بنمود ، اما
شب بود وز پیش ابر مه بود و برفت
آمد که فزاید به غم افزود و برفت
دوشینه به من رویی بنمود و برفت
گویند : نماید رخ ، بنمود ، اما
شب بود وز پیش ابر مه بود و برفت
مارا به یکی موی بیاویختهاند وز قالب ما مسخره ای ریختهاند
در حیرتی این تعبیه از…
آتش زدهام، مرا نمیگیرد خواب، دریا صفتم، زمن نمی کاهد آب،
خاک در دوستم، گرم باد…

