آموختمش شيوهی هرگونه سخن
-
اندازه متن
+
آموختمش شيوهی هرگونه سخن
بنهادم حرف حرف، حرفش به دهن
چون نیک بیازمود و آمد به زبان
اول سخنی که گفت، بودش بد من
ابجد به توام پندی خوش ای فرزند
ابجد به توام پندی خوش ای فرزند بر چهره ی هیچ احمقی هیچ مخند
چندانکه به…
بیم است مرا ز روز و هم بیم ز شب
بیم است مرا ز روز و هم بیم ز شب می سوزدم استخوان، از این است تعب
