جوشی که چرا چشم به من دوختهای
-
اندازه متن
+
جوشی که چرا چشم به من دوختهای
خندی که چه خوش مهرم اندوختهای؟
آموختم از تو این دو گویی، تو ولی
این ناز و ادا را ز که آموختهای؟
میخواستمت حرف نگویم به کسی
میخواستمت حرف نگویم به کسی بگذشت براین و باز بگذشت بسی
زخمی که به من برزد…
گوشم همه چشم گشت و چشمم همه گوش
گوشم همه چشم گشت و چشمم همه گوش تا آنکه به دو در نگرم دوش به دوش
