خطی که نه هر کسش تواند خواندن
-
اندازه متن
+
خطی که نه هر کسش تواند خواندن
رنجی که نه مردمش تواند راندن
خاموشی توست کان مرا زندانی ست
تا چند به زندان تو باید ماندن؟
شعر، آیتی از خیال صحرایی ما است
شعر، آیتی از خیال صحرایی ما است . عشق آفتی از نهاد دریایی ما است.
گفتم…
تا صبحدمان، در این شب گرم
تا صبحدمان، در این شب گرم افروخنه ام چراغ، زیراک می خواهم بر کشم به جا تر دیواری در سرای…
