در زلف سیاهش دل من باز مپرس
-
اندازه متن
+
در زلف سیاهش دل من باز مپرس
با شب به کجا می برم این راز مپرس
گویند که : سوی صبح، ره دارد شب
شب گشت دراز و صبح در ناز، مپرس
در نیم شبم چرا به سر میآئی
در نیم شبم چرا به سر می آئی ای آنکه ز دور در نظر می آئی
میخواستمت حرف نگویم به کسی
میخواستمت حرف نگویم به کسی بگذشت براین و باز بگذشت بسی
زخمی که به من برزد…
