در زلف سیاهش دل من باز مپرس
-
اندازه متن
+
در زلف سیاهش دل من باز مپرس
با شب به کجا می برم این راز مپرس
گویند که : سوی صبح، ره دارد شب
شب گشت دراز و صبح در ناز، مپرس
هیهات که روز عمر چون آهی شد
هیهات که روز عمر چون آهی شد آن دل که به کف بود چنان کاهی شد
گفتا چه کنم ز شکوهی جانسوزت
گفتا چه کنم ز شکوهی جانسوزت گفتم چه کنم زناوک دلدوزت
دیروز برد نیمی از جان…
