صد عیب به کوه اگر بخوانی که تویی
-
اندازه متن
+
صد عیب به کوه اگر بخوانی که تویی.
آوای تو زی تو گوید آنی که تویی
من ذره به خویش می نبالم که منم
تو غره به خویشی و ندانی که تویی
صد عیب به کوه اگر بخوانی که تویی.
آوای تو زی تو گوید آنی که تویی
من ذره به خویش می نبالم که منم
تو غره به خویشی و ندانی که تویی
بودم چو تو من نیز در آزار قفس وز دور همه گوش بر آوای جرس
ای…
هر روز مراست با هنر دشواری با آنکه نه بردل کس از من باری
حرفم باید…