ناخوش به تنم من از شب ناخوشدار
-
اندازه متن
+
ناخوش به تنم من از شب ناخوشدار
ای همنفسم چراغ من خامشدار
می آید او می آید آری باشد
کاوه ره به شب انداخته باشد، هشدار
میپرسیم اندر قفس از حال پریش؟
میپرسیم اندر قفس از حال پریش؟ خون میخورم ارچند مرا دانه به پیش
جان از تن…
گفتم نفسی به من گذر دار و برو
گفتم نفسی به من گذر دار و برو گفتا به من از دور نظردار و برو.
