پاسها از شب گذشته است
-
اندازه متن
+
زمستان1336
پاسها از شب گذشته است.
میهمانان جای را کرده اند خالی. دیرگاهی است
میزبان در خانه اش تنها نشسته.
در نی آجین جای خود بر ساحل متروک میسوزد اجاق او
اوست مانده.اوست خسته.
مانده زندانی به لبهایش
بس فراوان حرفها اما
با نوای نای خود در این شب تاریک پیوسته
چون سراغ از هیچ زندانی نمی گیرند
میزبان در خانه اش تنها نشسته.
گل گفت بنفشه را به بازار که بود
گل گفت بنفشه را به بازار که بود آیا خردت کسی بدین روی کبود؟
گفتا هم…
با ابر بهار گفتم: ای ابر بهار
با ابر بهار گفتم: ای ابر بهار برخار بنان بهر چهب گشایی بار؟
خندید و گریست…