چشمم همه روز اشک بر اشک فزود
-
اندازه متن
+
چشمم همه روز اشک بر اشک فزود
و اندیشه نبودم که چه خواهد بنمود
سرگشته دلم که اندر و مهر تو بود
آهی زد و کاهی شد و دریایش ربود
بسی دانش از ستر تنم میدزدند
بسی دانش از ستر تنم میدزدند با دانش رزق دهنم میدزدند
آن دم که به خانهام…
تو کا به تختی به سر شاخ نشست
تو کا به تختی به سر شاخ نشست عید آمد و سبزه را به گل در پیوست.
