گه سوی فراز و گاه بر سوی نشیب
-
اندازه متن
+
گه سوی فراز و گاه بر سوی نشیب
آنقدر فریب است و فریب است و فریب!
در آخر کاردانی این، لیک افسوس!
جز لحظه ی کوتهی نماده است نصیب
گفتم : اگرم دست دهد صحبت دوست
گفتم : اگرم دست دهد صحبت دوست از تن به در اندازم جان و رگ و پوست.
آمد سحر و نوای موذن برخاست
آمد سحر و نوای موذن برخاست افزود به هر فزوده وز کاسته کاست
یکسوی چراغ و…
