گه سوی فراز و گاه بر سوی نشیب
-
اندازه متن
+
گه سوی فراز و گاه بر سوی نشیب
آنقدر فریب است و فریب است و فریب!
در آخر کاردانی این، لیک افسوس!
جز لحظه ی کوتهی نماده است نصیب
با ابر بهار گفتم: ای ابر بهار
با ابر بهار گفتم: ای ابر بهار برخار بنان بهر چهب گشایی بار؟
خندید و گریست…
چون چنگ گرم به گوش مالی دانم
چون چنگ گرم به گوش مالی دانم آنی که در افکنی به گوش آن خوانم
بر…