یک راه ندیدیم که خود باز نبود
-
اندازه متن
+
یک راه ندیدیم که خود باز نبود
یک نقطه به پایان که هم آغاز نبود
رفتیم بسی ره به بیابان. افسوس!
حرفی که شنیدیم جز آواز نبود
یک راه ندیدیم که خود باز نبود
یک نقطه به پایان که هم آغاز نبود
رفتیم بسی ره به بیابان. افسوس!
حرفی که شنیدیم جز آواز نبود
بیدار نشستهام که او باز آید ز اهواز برآید ار ز شیراز آید
من میشکنم شب…
ابجد کسی رو به حرف شیطان ننهشت خشتی چو نهادی بنه آن دیگر خشت
در راهت…