من در این تاریکی
-
اندازه متن
+
من در این تاریکی
فکر یک برهی روشن هستم
که بیاید علف خستگیام را بچرد.
من در این تاریکی
امتداد تر بازوهایم را
زیر بارانی میبینم
که دعاهای نخستین بشر را تر کرد.
من در این تاریکی
درگشودم به چمنهای قدیم،
به طلاییهایی، که به دیوار اساطیر تماشا کردیم.
من در این تاریکی
ریشهها را دیدم
و برای بته نورس مرگ، آب را معنی کردم.
تو را از تو ربودهاند
ایوان تهی است، و باغ از یاد مسافر سرشار. در دره آفتاب، سر برگرفتهای: کنار بالش تو، بید سایه فکن…
باز آمدم از چشمهی خواب
باز آمدم از چشمهی خواب ، کوزه تر در دستم. مرغانی میخواندند. نیلوفر وا میشد. کوزه تر بشکستم،…
