بارها گفتهام و بار دگر میگویم (380)
-
اندازه متن
+
بارها گفتهام و بار دگر میگویم
که من دلشده این ره نه به خود میپویم
در پس آینه طوطی صفتم داشتهاند
آن چه استاد ازل گفت بگو میگویم
من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او میکشدم میرویم
دوستان عیب من بیدل حیران مکنید
گوهری دارم و صاحب نظری میجویم
گرچه با دلق ملمع می گلگون عیب است
مکنم عیب کز او رنگ ریا میشویم
خنده و گریه عشاق ز جایی دگر است
میسرایم به شب و وقت سحر میمویم
حافظم گفت که خاک در میخانه مبوی
گو مکن عیب که من مشک ختن میبویم
ای سروِ نازِ حُسن که خوش میروی به ناز (260)
ای سروِ نازِ حُسن که خوش میروی به ناز عُشّاق را به نازِ تو هر لحظه صد نیاز
…
از سرِ کویِ تو هر کو به ملالت برود (222)
از سرِ کویِ تو هر کو به ملالت برود نرود کارش و آخِر به خجالت برود
