با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی (39)
-
اندازه متن
+
با شاهد شوخ شنگ و با بربط و نی
کنجی و فراغتی و یک شیشهٔ می
چون گرم شود ز باده ما را رگ و پی
منّت نبریم یک جو از حاتم طی
گُلعِذاری ز گلستانِ جهان ما را بس (268)
گُلعِذاری ز گلستانِ جهان ما را بس زین چمن سایهٔ آن سروِ روان ما را بس
کنون که در چمن آمد گُل از عَدَم به وجود (219)
کنون که در چمن آمد گُل از عَدَم به وجود بنفشه در قدمِ او نهاد سر به سجود
…
