بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی (464)
-
اندازه متن
+
بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
خوش باش زان که نبود این هر دو را زوالی
در وهم می‌نگنجد کاندر تصور عقل
آید به هیچ معنی زین خوبتر مثالی
شد حظ عمر حاصل گر زان که با تو ما را
هرگز به عمر روزی روزی شود وصالی
آن دم که با تو باشم یک سال هست روزی
وان دم که بی تو باشم یک لحظه هست سالی
چون من خیال رویت جانا به خواب بینم
کز خواب می‌نبیند چشمم به جز خیالی
رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی
حافظ مکن شکایت گر وصل دوست خواهی
زین بیشتر بباید بر هجرت احتمالی
زهی خجسته زمانی که یار بازآید (235)
زهی خجسته زمانی که یار بازآید به کامِ غمزدگان غمگُسار بازآید
به پیشِ خیلِ خیالش…
ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما (1)
ما برفتیم، تو دانی و دل غمخور ما بخت بد تا به کجا می برد آبشخور ما