روزی که فلک از تو بریدهست مرا (49)
-
اندازه متن
+
روزی که فلک از تو بریدهست مرا
کس با لب پر خنده ندیدهست مرا
چندان غم هجران تو بر دل دارم
من دانم و آن که آفریدهست مرا
به جان پیر خرابات و حق صحبت او (405)
به جان پیر خرابات و حق صحبت او که نیست در سر من جز هوای خدمت او
گلبن عیش میدمد ساقی گلعذار کو (414)
گلبن عیش میدمد ساقی گلعذار کو باد بهار میوزد باده خوشگوار کو
هر گل نو…
