با مردم سهل خوی دشخوار مگوی (14-8)
-
اندازه متن
+
چون در امضای کاری متردد باشی آن طرف اختیار کن که بی آزارتر بر آید.
با مردم سهل خوی دشخوار مگوی
با آن که در صلح زند جنگ مجوی
تا کار به زر برمی‌آید جان در خطر افکندن نشاید. عرب گوید: آخِرُ الحِیَلِ السَّیفُ
چو دست از همه حیلتی در گسست
حلال است بردن به شمشیر دست
نه به اَسْتَر بَر، سوارم نه چو اشتر زیر بارم (17-2)
پیاده‌ای سر و پا برهنه با کاروانِ حجاز از کوفه به در آمد و همراهِ ما شد و معلومی نداشت؛…
دوش مرغی به صبح می‌نالید (26-2)
یاد دارم که شبی در کاروانی همه شب رفته بودم و سحر در کنارِ بیشه‌ای خفته. شوریده‌ای که در آن…