بخت در اول فطرت چو نباشد مسعود (36)
-
اندازه متن
+
بخت در اول فطرت چو نباشد مسعود
مقبل آن نیست که در حال بمیرد مولود
کس نبیند بخیل فاضل را (108-8)
دو کس مردند و حسرت بردند: یکی آن که داشت و نخورد و دیگر آن که دانست و نکرد
قضا دگر نشود ور هزار ناله و آه (65-8)
دو چیز محال عقل است: خوردن بیش از رزق مقسوم و مردن پیش از وقت معلوم
قضا…
