بس قامت ِ خوش که زیر ِ چادَر باشد (40-8)
-
اندازه متن
+
نه هر که در مجادله چُست، در معامله درست
بس قامت ِ خوش که زیر ِ چادَر باشد
چون باز کنی مادر مادر باشد
یارِ دیرینه، مرا، گو، به زبان توبه مده (8-5)
یاد دارم در ایّامِ پیشین که من و دوستی، چون دو بادام‌مغز در پوستی صحبت داشتیم. ناگاه اتّفاقِ مَغِیْب افتاد.…
نماند حاتمِ طایی ولیک تا به ابد (48-2)
حکیمی را پرسیدند: از سخاوت و شجاعت کدام بهتر است؟ گفت: آن که را سخاوت است به شجاعت حاجت نیست…