چون در آید مِه از تویی به سخن (36-8)
-
اندازه متن
+
هر که با داناتر از خود بحث کند تا بدانند که داناست، بدانند که نادان است
چون در آید مِه از تویی به سخن
گرچه به دانی، اعتراض مکن
دست دراز از پیِ یک حبّه سیم (26-3)
دزدی گدایی را گفت: شرم نداری که دست از برایِ جوی سیم پیشِ هر لَئیم دراز میکنی؟ گفت
معلمت همه شوخی و دلبری آموخت (17-5)
سالی محمد خوارزمشاه رحمة الله علیه با ختا برای مصلحتی صلح اختیار کرد. به جامع کاشغر در آمدم، پسری دیدم…
