گه اندر نعمتی مغرور و غافل (88-8)
-
اندازه متن
+
در انجیل آمده است که ای فرزند آدم! گر توانگری دهمت، مشتغل شوی به مال از من و گر درویش کنمت، تنگدل نشینی. پس حلاوت ذکر من کجا دریابی و به عبادت من کی شتابی؟
گه اندر نعمتی مغرور و غافل
گه اندر تنگدستی خسته و ریش
چو در سرا و ضرّا حالت این است
ندانم کی به حق پردازی از خویش
سخت است پس از جاه تحکم بردن (2-7)
حکیمی پسران را پند همیداد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم…
هر که دندان به خویشتن بنهاد (35)
هر که دندان به خویشتن بنهاد خیر دیگر به کس نخواهد داد
