جعبه ی سیاهم را پیدا نخواهند کرد
اگر بمیرم، جعبه ی سیاهم را پیدا نخواهند کرد
و نه ظرافت عشقی وُ
نه تعبیر خیالی
عمر کوتاهم،
همیشه عطر گل های باد را خواهد داد!
گویی از تشییع جنازه ی مگسی برگشته ام
آنقدر مستم که بوی کونیاک گرفته ام
همین تازگی ها جسد باران را از دریا بیرون کشیده اند
امروز، روزی ناپالمی* از فصل بهار است
آیا گلایل های دهکده های کوهستانیِ صبرِ آتشینم،
فقط در چهچهه ی حسرت ات زندگی خواهند کرد؟
کودکی ام بسیار در جستجوی حقیقت رازت خواهد بود
صورتم، آمیب گربه ای است
که اگر بمیرم، به خودی خود تکثیر خواهد شد!
اگر بمیرم، جعبه ی سیاهم را پیدا نخواهند کرد
و نه خستگی یخبندانی و
نه پرده ی پاره شده ی سینمایی
قبر کوچکم،
مثل قلب کودکی، شیطان وُ نافرمان خواهد بود!
چشم پوشیده ام از عشق…
چشم پوشیده ام از عشق، به جای عکس توی شناسنامه ام تکه ی شکسته ی آینه ای چسبیده است روی…
پاییز را در گوشم زمزمه کن
پاییز را در گوشم زمزمه کن جز تو معصومیتی ندارم کودکی‌ام به انزوا گذشت خسته‌ام از شمارش معکوس به تعداد…