آنها دشمنان امیدند، عشق من
-
اندازه متن
+
آنها دشمنان امیدند، عشق من
دشمنان زلالی آب
و درخت پر شکوفه
دشمنان زندگی در تاب و تب
آنها بر چسب مرگ بر خود دارند
دندان‌های پوسیده و گوشتی فاسد
بزودی می‌میرند و برای همیشه می‌روند
آری عشق من
آزادی
نغمه خوان
در جامه‌ی نوروزی
بازو گشاده می‌آید
آزادی در این کشور
بر موهایت اطلسی بزن
لباسی را که در نخستین دیدارمان به تن داشتی بپوش خود را زیبا کن بر موهایت اطلسی بزن آن را…
خیره در چشمانت که می شوم
خیره در چشمانت که می شوم بوی خاک آفتاب خورده به مشامم می خورد گم می شوم در گندمزار میان…