بعد از آن پیکهای شراب
-
اندازه متن
+
بعد از آن پیکهای شراب
پس از آن ظرفهای میوه
فراموشمان شد نغمهای با هم سر دهیم
در آن غروب جداییمان
به شهادت ستارگان شبانگاهی
ما باز هم آواز میخواندیم
اما
دیگر به تنهایی
زخم چاقوی پیشانی ام به خاطر توست
زخم چاقوی پیشانی ام به خاطر توست قوطی سیگارم یادگاری ات در تلگراف «گفتی هر کاری داری بگذار و بیا»…
اگر که ماه، ماهِ فروردین باشد
غیرممکن است شعر نوشتن اگر که عاشق باشی و شعر ننوشتن اگر که ماه، ماهِ فروردین باشد.
