نه کوه ها فرو می ریزند و نه دیوارها
-
اندازه متن
+
نه کوه ها فرو می ریزند و نه دیوارها
اف می کشم و می گریم؛ کجایی؟ برس
چشمه های خشکیده؛ بهارها نیامدنی
آه می کشم و می گریم؛ کجایی؟ برس
جان من کجایی تو؟
گل من کجایی تو؟
منتظرم بمان بمیرم تا
آن زمان باز آیی.
بر لباس سفیدت، بر بالش خالی ات
سر می سایم و می گریم؛ کجایی؟ برس
بر آتشت سوختم؛ و خاکستر شدم
زانو می زنم و می گریم؛ کجایی؟ برس
جان من کجایی تو؟
گل من کجایی تو؟
منتظرم بمان بمیرم تا
آن زمان باز آیی.
من هیچگاه تیر و کمان نداشتم مادر
من هیچگاه تیر و کمان نداشتم مادر نه پرنده‌ای را زده‌ام نه شیشه‌ی کسی را شکسته‌ام اما،بچه‌ی چندان خوبی هم…
ما پشتمان را به خاک امانت سپرده بودیم
ما سه نفر بودیم بدر خان ، نازلی‌جان و من سه دهان ، سه دل ، سه فشنگِ سوگند خورده…