در سنبلش آویختم از روی نیاز (22)
-
اندازه متن
+
در سنبلش آویختم از روی نیاز
گفتم من سودازده را کار بساز
گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار
در عیش خوش آویز، نه در عمر دراز
آن کیست کز رویِ کرم، با ما وفاداری کند (191)
آن کیست کز رویِ کرم، با ما وفاداری کند بر جایِ بدکاری چو من، یک دَم نکوکاری کند
…
روزی که فلک از تو بریدهست مرا (49)
روزی که فلک از تو بریدهست مرا کس با لب پر خنده ندیدهست مرا
چندان…
