ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی (1736)
-
اندازه متن
+
ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی
ناساز شوی باز دمی ساز کنی
زان میترسم در جفا باز کنی
مکر اندیشی بهانه آغاز کنی
ای دوست ترا رسد اگر ناز کنی
ناساز شوی باز دمی ساز کنی
زان میترسم در جفا باز کنی
مکر اندیشی بهانه آغاز کنی
اندرآ در خانه یارا ساعتی تازه کن این جان ما را ساعتی
این حریفان را بخندان…
مسلم آمد یار مرا دل افروزی چه عشق داد مرا فضل حق زهی روزی
اگر سرم…

