تا میرود آن نگار ما میرانیم (1203)
-
اندازه متن
+
تا میرود آن نگار ما میرانیم
پیمانه چو پر شود فرو گردانیم
چون بگذرد این سر که درین آب و گلست
در صبح وصال دولتش خندانیم
تا میرود آن نگار ما میرانیم
پیمانه چو پر شود فرو گردانیم
چون بگذرد این سر که درین آب و گلست
در صبح وصال دولتش خندانیم
سر نهاده بر قدمهای بت چین نیستی ز آنک مسی در صفت خلخال زرین نیستی
راست…
خسروانی که فتنهای چینید فتنه برخاست هیچ ننشینید
هم شما هم شما که زیبایید هم شما…

