آن خوبانی که فتنهٔ بتکدهاند (465)
-
اندازه متن
+
آن خوبانی که فتنهٔ بتکدهاند
ما را به خرابات بتان ره زدهاند
کافر دل و خونخواره این ره بدهاند
وز مکر چنین عابد و زاهد شدهاند
چو مرا ز عشق کهنه صنما به یاد دادی (2846)
چو مرا ز عشق کهنه صنما به یاد دادی دل همچو آتشم را به هزار باد دادی
بگیر دامن لطفش که ناگهان بگریزد (900)
بگیر دامن لطفش که ناگهان بگریزد ولی مکش تو چو تیرش که از کمان بگریزد
چه…
