دوش از سر لطف یار در من نگریست (333)
-
اندازه متن
+
دوش از سر لطف یار در من نگریست
گفتا بیما چگونه بتوانی زیست
گفتم به خدا چنانکه ماهی بیآب
گفتا که گناه تست و بر من بگریست
چونک جعفر رفت سوی قلعهای (94-6)
بخش ۹۴ - آمدن جعفر رضی الله عنه به گرفتن قلعه به تنهایی و مشورت کردن ملک آن…
بی تو به سر می نشود با دگری مینشود (545)
بی تو به سر می نشود با دگری مینشود هر چه کنم عشق بیان بیجگری مینشود
