تا مهر نگار باوفایم بگرفت (267)
-
اندازه متن
+
تا مهر نگار باوفایم بگرفت
من بودم و او چو کیمیایم بگرفت
او را به هزار دست جویان گشتم
او دست دراز کرد و پایم بگرفت
چون شاهد پوشیده خرامان گردد (641)
چون شاهد پوشیده خرامان گردد هر پوشیده ز جامه عریان گردد
بس رخت به خیل کاو…
چراغ عالم افروزم نمی‌تابد چنین روشن (1850)
چراغ عالم افروزم نمی‌تابد چنین روشن عجب این عیب از چشم است یا از نو یا روزن