آن شب که ترا به خواب بینم پیداست (137)
-
اندازه متن
+
آن شب که ترا به خواب بینم پیداست
چون روز شود چو روز دل پرغوغاست
آن پیل که دوش خواب هندستان دید
از بند بجست و پای آن پیل کراست
آن شب که ترا به خواب بینم پیداست
چون روز شود چو روز دل پرغوغاست
آن پیل که دوش خواب هندستان دید
از بند بجست و پای آن پیل کراست
پیش چنین جمال جان بخش چون نمیرم دیوانه چون نگردم زنجیر چون نگیرم
چون باده تو…
ای یار مرا موافقی وقتت خوش بر حال دلم چو لایقی وقتت خوش
خواهم به دعا…

