آکادمی پلیکان

گر ماه شب افروزان روپوش روا دارد (625)

- اندازه متن +

گر ماه شب افروزان روپوش روا دارد
گیرم که بپوشد رو بو را چه دوا دارد

گر نیز بپوشد رو ور نیز ببرد بو
از خنبش روحانی صد گونه گوا دارد

آن مه چو گریزانه آید سپس خانه
لیکن دل دیوانه صد گونه دغا دارد

غم گرچه بود دشمن گوید سر او با من
با مرغ دلم گوید کو دام کجا دارد

میانگین امتیازات ۵ از ۵
قالب‌های-شعر-فارسی-آموزش-کامل-از-قصیده-تا-نیمایی
ثبت و انتشار آثار ادبی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×