بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت (439)
-
اندازه متن
+
بگذشت روز با تو جانا به صد سعادت
افغان که گشت بیگه ترسم ز خیربادت
گویی مرا شبت خوش خوش کی به دست آتش
آتش بود فراقت حقا و زان زیادت
عاشق به شب بمردی والله که جان نبردی
الا خیال خوبت شب میکند عیادت
در گوش من بگفتی چیزی ز سر جفتی
منکر مشو مگو کی دانم که هست یادت
راز تو را بخوردم شب را گواه کردم
شب از سیاهکاری پنهان کند عبادت
عمر که بیعشق رفت، هیچ حسابش مگیر (1129)
عمر که بیعشق رفت، هیچ حسابش مگیر آب حیاتست عشق، در دل و جانش پذیر
هر…
به غم فرونروم باز سوی یار روم (1727)
به غم فرونروم باز سوی یار روم در آن بهشت و گلستان و سبزه زار روم
