او نامی نداشت
-
اندازه متن
+
مار در باغ
او خدا نبود
خرامیدن نرم و آرام بود
و خون جهنده آدم.
خونی که از بدن آدم
در حوا جاری شد
چیزی جاودانه بود
آدم سوگند خورد که عشق است
خونی که از بدن حوا
از زهدانش جاری شد
به صلیب کشیده شد
او نامی نداشت.
دیگر هیچ اتفاق نیفتاد
عشق که هرگز نمی میرد
هزار چهره و
پوست عذاب را فرو افکند.
به دارآویختن، پوستواره ای تهی.
هنوز هیچ رنجی
باغ را تیره نمی سازد
یا سرود مار را.
کلاغ روی در هم می‌کشد
آیا او توش و توان خویشتن است؟ امضای او چیست؟ یا او کلیدی ست، با حسی سرد بر انگشت های…
کلاغ شکست‌ناپذیر بود
کلاغ اراده کرد واژه ها را بیازماید. برای کار چند واژه را تصور کرد، یک دسته ی دوست داشتنی -…