پسری بود که اودیپوس بود

پسری بود که اودیپوس بود
اندورن شکم مادر خود چسبیده
پدرش دیوار زده بر راه خروج
وه چه مرد هراسناکی بود
مامان مامان
پدرش فریاد زد همانجا بمان
زانکه آقاکلاغه
به جهان گفته که چون زاده شوی
مثل سگ با من رفتار کنی
مامان مامان
مادرش باد کرد و گریست و باد کرد
ناگهان با صدای مهیب ترکید و او بیرون افتاد
پدرش دست از کلنگ زدن بکشید
آنگاه که جیغ نوزاد شنید
مامان مامان
مادرش ترسان و گریان ناله کرد
آه نه لطفن نبُر دودولش را
فکر کن چه لذت ها که خواهد داد
بله فردا نه همین پس فردا
مامان مامان
پدر اما طبق فرمان خدا
بچه لوس جیغو جیغو را بگرفت
پای او را با چند گره کور ببست
بچه را پیش گربه ها انداخت
مامان مامان
اما اودیپوس چه شانسی آورد
وقتی شاتالاپی به زمین می افتاد
ناگهان چون فنر بجهید
افتاد روی پدر و به خاکش بکشید
مامان مامان
پدرش را کتک سختی زد
آن قدر که مثل تکه سنگ افتاد
ناله هایش سوی خدای به بالا رفت
روحش رفت به اعماق درک
مامان مامان
آقاکلاغه سوی اودیپ آمد
گوش کن قاتل بیچاره ابوالهول روزی
خایه هایت را خواهد جوید
طبق فرمان خدا باشد این
مامان مامان
آن ابوالهول ماده سوی او برفت
و دهانش را برای او بگشود
اودیپوس شق ایستاد و گریست
تا که این چیز هراسناک بدید
مامان مامان
ایستاد آنجا با پاهای کج و کوج
و ابوالهول غرید
چارپا و سه پا و دو پا و یک پاست
کیست آن کس که با همه ی اینهاست؟
مامان مامان
اودیپوس تبری برگرفت و شکافت
آن ابوالهول را ز سر تا پا
بانگ زد آن جواب ها در من نیست،
روده هایت مگر به آن برسند
مامان مامان
هزاران هزار ارواح بیرون آمدند
همه در بدن هایی پوسیده
گریه کنان تو هرگز نخواهی دانست
که خدای حرامزاده چه بیرحم است
مامان مامان
سپس پدرش مرده بیرون آمد
آنجا فریاد زد
با خنجر شکم مادرش را درید
و به چهره اش خندید
مامان مامان
آنگاه مادرش از آن طرف آمد
از سطل اش خون می ریخت
گریست مادرش: چیزی نمی فهمی تو
تو در این می خوابی یا برایش ترانه میخوانی
مامان مامان
اودیپوس تبرش را دوباره بالابرد
نعره زد، آی جهان تاریک است
جهان تاریک است یک اینچ بالاتر
در سوی دیگر چه چیزی است؟
مامان مامان
مادرش را چو خربزه دونیمه نمود
خیس از خون شده بود
خود را پیچ خورده در اندرون یافت
گویی هرگز سوراخ نکرده بود
مامان مامان