بِسوده‌ترین کلام است
-
اندازه متن
+
بِسوده‌ترین کلام است
دوست‌داشتن.
رذل
آزارِ ناتوان را
دوست می‌دارد
لئیم
پشیز را و
بزدل
قدرت و پیروزی را.
آن نابِسوده را
که بر زبانِ ماست
کجا آموخته‌ایم؟
تیرِ ۱۳۶۵
به هزار زبان ولوله بود
به هزار زبان ولوله بود. بیداری از افق به افق می‌گذشت و همچنان که آوازِ دوردستِ گردونه‌ی آفتاب نزدیک می‌شد…
باران کُنَد ز لوحِ زمین نقشِ اشک پاک
باران کُنَد ز لوحِ زمین نقشِ اشک پاک آوازِ در، به نعره‌یِ توفان، شود هلاک