جوشان از خشم مسلسل را به زمین کوفت
-
اندازه متن
+
جوشان از خشم
مسلسل را به زمین کوفت
دندان به دندان بَرفشرده
کلوخ‌ْپاره‌یی برداشت با دشنامی زشت
و با دشنامی زشت
بَرابَریان را هدف گرفت.
هم‌سنگران خنده‌ها نهان کردند.
سهراب گفت:
ــ آه! دیدی؟
سرانجام
او نیز…
۱۱ اردیبهشتِ ۱۳۷۴
همه شب حیرانش بودم
همه شب حیرانش بودم، حیرانِ شهرِ بیدار که پیسوزِ چشمانش می‌سوخت و اندیشه‌ی خوابش به سر نبود و نجوای اورادش…
سراسرِ روز پیرزنانی آراسته
سراسرِ روز پیرزنانی آراسته آسان‌گیر و مهربان و خندان از برابرِ خوابگاهِ من گذشتند. نیم‌شب پلنگکِ پُرهیاهوی قاشقکی برخاست از…