خِش‌خشِ بی خا و شینِ برگ
-
اندازه متن
+
خِش‌خشِ بی خا و شینِ برگ از نسیم
در زمینه و
وِرِّ بی واو و رای غوکی بی‌جفت
از برکه‌ی همسایه ــ
چه شبی چه شبی!
شرمساری را به آفتابِ پرده‌دَر واگذار
که هنوز از ظلماتِ خجلت‌پوش
نفسی باقی‌ست.
دیوِ عربده در خواب است،
حالی سکوت را بنگر.
آه
چه زلالی!
چه فرصتی!
چه شبی!
۲۶ تیرِ ۱۳۶۶
مسجد من كجاست
به بانوی صبر و ایثار آنوش سرکیسیان کَتز خدای را مسجد من كجاست ای ناخدای من؟ در كدامین جزیره‌ی آن…
به پرواز شک کرده بودم
برای م. آزرم به پرواز شک کرده بودم به هنگامی که شانه‌هایم از وبالِ بال خمیده بود، و در پاکبازیِ…