بیوگرافی کامل فروغ + 2 مستند ویدیویی از زندگی

تو این اپیزود قراره راجب داستان زندگی کوتاه اما بسیار پر تلاطم فروغ فرخزاد صحبت کنیم به واسطه‌ی این اپیزود من یه بار دیگه تمام شعرهای فروغ که تعدادشون زیاد نیست و با عشق خوندم و اگه بخوام همه چیز تو یه جمله خلاصه کنم باید بگم که زندگی فروغ شعرهاش بود و شعرهای فروغ زندگی اون فرق اساسی فروغ با بقیه شعرا اینه که فروغ و شعر فروغ هیچ نقابی نداره خیلی از شعرا شعرشون با زندگی روزمرشون تفاوت داره حتی ممکنه بعضی از شعرا اشعار زیبایی داشته باشن ولی وقتی به زندگی و رفتار صاحب شعر نگاه می‌کنیم متوجه می‌شیم که شعر برای شاعر شعار بوده و خود صاحب شعر با سروده‌هاش فاصله داره ولی بندبند شعر فروغ چیزی که خودش بهش باور داره و اصلا خود شاعره شعر فروغ داستان زندگی و باورهای فروغ داستانی جذاب پر هیاهو ساختارشکن و عاشقانه با نقل قولی از سهراب سپهری درباره‌ی فروغ بریم این داستان زیبا ر با هم ببینیم سهراب سپهری درباره‌ی فروغ میگه بزرگ بود و از اهالی امروز بود و با تمام افق‌های باز نسبت داشت و لحن آب و زمین را چه خوب می‌فهمید داستان ر از تهران محله‌ی امیری هشتم دی ماه سال هزار و سیصد و سیزده شروع می‌کنیم فروغ‌الزمان فرخزاد که ما تا انتهای داستان بهش میگیم فروغ تو خانواده‌ای نسبتا مرفه به دنیا میاد مادرش توران خانم مثل اکثر زنای دیگه اون موقع خانه‌دار و مطیع همسر بود همسری نظامی که خوب یا بد نقش پررنگی را تو سرنوشت فروغ داشت پدر فروغ سرهنگ محمد باقر فرخزاد که فامیلی خودش ر از رضایی به فرخزاد تغییر داده بود تو نظم و انضباط بسیار سختگیر و خشک بود و از طرفی هم خیلی اهل مطالعه و کتاب بود و مدام بچه‌هاش ر به خوندن کتاب تشویق می‌کرد و همین شیوه‌ی تربیت بود که باعث شد هر چهار پسرش تو دانشگاه‌های آلمان تحصیل کنن و دو دختر از سه دخترش تو دورانی که اغلب زن‌ها سواد زیادی نداشتن تحصیل کرده و جزو طبقه روشنفکر باشن موقعی که فروغ به دنیا اومد سرهنگ فرخزاد رییس املاک رضاخان تو نوشهر بود برای همین بعد از اینکه فروخت تو تهران به دنیا اومد هفت سال اول دوران کودکیش ر کنار خانواده تو نوشهر گذروند و بعد به همراه خانواده برگشتن تهران هفت سالی که از نظر فروغ بهترین دوران زندگیش بود تو یکی از شعرای معروفش به نام بعد از تو میگه ای هفت سالگی ای لحظه‌های شگفت عظیمت بعد از تو هر که رفت در انبوهی از جنون و جهالت رفت با توجه به جایگاه و شغل سرهنگ فرخزاد وضع زندگی خونواده‌ی اونا خوب بود ولی پدر و مادر فروغ تو تربیت بچه‌ها خیلی خشن و خشک بودن همه چیز تو خونه‌ی اونا قانون خودش داشت مثلا وجود این که اونا کلی پتوی گرم و نرم داشتن پدر بچه‌ها را مجبور می‌کرد از پتوهای سربازی استفاده کنن که به قول خودش قدر عافیت بدونن و تازه سختگیری‌های توران خانم مادر خونوادم دست کمی از پدرشون نداشت توران خانم تو یه خانواده‌ی پولدار تهرانی بزرگ شده بود و تو مدرسه‌ی آمریکایی‌ها درس خونده بود ولی سرهنگ فرخزاد از روستاشون تو تفرش اومده بود تهران و بعد از به قدرت رسیدن رضاخان جزو یارای تقریبا نزدیک رضاخان بود بعدشم که سری تو سرها در آورده بود با توران خانم ازدواج کرده بود و همسرش هم پشت سر هم واسش بچه آورده‌بود چهار پسر و سه دختر پشت به پشت گروه و خواهر برادراش قبل از مدرسه معلم خونگی داشتن و به اجبار والدین زبان انگلیسی هم می‌خوندن سرهنگ فرخزاد یه کتابخونه‌ی شخصی هم داشت که فروخت چندین بار به خاطر اینکه بدون اجازه سراغ کتابها رفته بود از پدرش حسابی کتک خورده بود فروغ دختری بود که از بچگی و تو دوران دبستان بسیار سرکش و یاغی بود با همکلاسی‌اش خوب کنار نمیومد بیش از حد کنجکاو بود و دوست داشت از همه چیز سر دربیاره در کنار اینا اما استعداد ادبی فروغ از همون بچگیش بالا بود معلم انشا مدرسشون باور نمی‌کرد که فروغ انشا و خودش می‌نویسه فروغ شعر گفتن و از سیزده سالگی شروع کرد البته اوایل چهل و نه نمی‌گفت و بیشتر غزل می‌گفت به قول خودش دچار عقده‌ی غزل‌سرایی شده بود ولی بعد یواش یواش اومد سراغ شرنو توی پونزده سالگی بعد از اینکه کلاس نهم ر تموم کرد دبیرستان ول کرد رفت هنرستان کمال‌الملک که نقاشی خیاطی یاد بگیره و اساتید به نامی مثل بهجت صدر پتگر و کاتوزیان معلمای نقاشیش بودن که بهجت صدر تا پایان عمر یکی از دوستان نزدیک فروغ بود فریدون برادر فروغ تعریف می‌کنه میگه موقعی که فروغ زیر نظر استاد کاتوزیان کار می‌کرد یه بار یه طرحی ر کشید که فکر می‌کرد دقیقا همونی که استادش می‌خواد ولی وقتی استادش اصلاحاتی روی کارش انجام داد و ازش ایراد گرفت فروغ بهش اعتراض کرد که چرا دیگران مجبور می‌کنی همه چیز مثل شما ببینن و از دریچه‌ی چشم شما نقاشی‌ها ر نگاه کنن بعدشم فروغ با عصبانیت برای همیشه کلاس ر ترک می‌کنه فروغ دوست داشت که همه چی ر خودش تجربه کنه تو یکی از مصاحبه‌هایش گفته بود من از اون آدمایی نیستم که از دیدن کسی که سرش به سنگ می‌خوره عبرت بگیرم من باید خودم زندگی ر تجربه کنم و اونقدر سرم به سنگ بخوره تا درست هر چیزی ر درک کنم تو شونزده سالگی روحیه‌ی استقلال‌طلبانه و جسارتش برای باز کردن باب آشنایی با پسرای دیگه خانوادشون به شدت نگران کردهبود خواهر بزرگترش پوران به تازگی تو سن پایین ازدواج کرده بود و فروغ دوست داشت زود ازدواج کنه و از شر سختگیری‌ها و کتکهای پدر مادر خلاص بشه فروغ عاشق پرویز شاپور نوه‌ی خاله‌ی مادرش شده بود که همسایشون بود البته نه همسایه‌ی بغلی خونه‌هاشون پشت به پشت هم بود پرویز شاپور خیلی شوخ‌طبع بود و نوشته‌های طنز می‌نوشت نسبتا معروف و گل سرسبد مجالس بود دوازده سیزده سالم از فروغ شونزده ساله بزرگ‌تر بود وضع مالیشم همچین تعریفی نداشت خانواده‌ی دو طرف اول به خاطر اختلاف سنی زیاد و شایدم وضع مالی داماد راضی به ازدواج نبودن ولی وقتی فرو خودش تو اتاق حبس کرد و گریه زاری راه انداخت و از اونورم پرویز اصرار پشت اصرار خانواده‌ها هم راضی شدند که این دو جوان عاشق به هم برسن عشقی که فروخت بعدها ازش به نام عشق مضحک شونزده سالگی یاد می‌کنه پوران خواهر فروغ که تو این اپیزود زیاد سراغش میریم درباره‌ی این ازدواج نظرش این بود که اگه اون موقع فروغ عاشق شاپور شده بود به خاطر این بود که دنبال مهربونی و محبت بود چیزی که پدر مادرمون با اون رفتار خشن و سردشون از ما دریغ کرده بودن و البته فریدون هم با نظر خواهرش موافق بود فروغ و پرویز بعد از اینکه یه مراسم عروسی ساده و جمع و جور و گرفتن به امید این که تا ابد با هم خوشبخت بمونن برای زندگی رفتن اهواز رفتن اهواز چون شاپور کارمند دفتر وزارت دارایی تو این شهر بود نه ماه بعد هم کامیار تنها فرزندشان به دنیا آمد و فروغ قبل از هفده سالگی هم ازدواج کرده بود هم بچه‌دار شده بود تو اهواز فروخت و محافل ادبی و هنری شرکت می‌کرد محافلی که تا اون زمان منحصرا در اختیار مردها بود و خیلیاشون تاب دیدن فروغ ر بین خودشون نداشتن فروغ اشعارش برای چاپ به مجلات و روزنامه‌های مختلف می‌فرستاد و گاهی اوقات تنهایی به تهران سفر می‌کرد که با سردبیری مجله‌ها و روزنامه‌ها ملاقات کنن شاپور اول ازش حمایت می‌کرد حتی اعتماد و حمایت شاپور تا اون جایی رسید که مادر فروغ برای شاپور پیام فرستاد که نباید اینقدر به زن جوونش آزادی بده ولی حمایت‌های شاپور از فروغ ادامه‌دار نبود نوع پوشش فروخت و حضورش تو جمع‌های مردونه باعث ایجاد حاشیه‌های زیادی تو زندگی فروغ شده بود و کلی حرف و حدیث هم راجب معشوقه داشتن فروغ در اومدهبود فروغ از دست حرف‌های مردم تو یکی از اشعارش گفت گریزانم از این مردم که تا شعرم را شنیدند به رویم چون گلی خوشبو شکفتند ولی آن دم که در خلوت نشستند مرا دیوانه‌ای بدنام گفتند صحبت‌های مردم تاثیر خودش ر تو زندگی فرو گذاشته بود و زندگی مشترک فروغ شاپور رو به جدایی بود فروغ با وجود اینکه عاشق شاپور بود ازش قهر کرد برگشت تهران و شعر زیبای عصیان ر سرود تو نگاه خودخواهانه شاید باید ممنون این دعوای خانوادگی باشیم که باعث شد همچین شعری متولد بشه فروغ میگه به لب‌هایم مزن قفل خموشی که در دل قصه‌ای ناگفته دارم پایم باز کن بند گران را از این سودا دلی آشفته دارم بیا ای مرد ای موجود خودخواه بیا بگشای درهای قفس را اگر عمری به زندانم کشیدی رها کن دیگرم این یک نفس را مگو شعر تو سر تا پا گونه بود از این ننگ و گنه پیمانه ایده بهشت و حور و آب کوثر از تو مرا در قعر دوزخ خانه‌اید کتابی خلوتی شعری سکوتی مرا مستی و سکر زندگانی‌ست چگر در بهشتی ره ندارم که در قلبم بهشتی جاودانیست به دور افکند حدیث نام این مرد که ننگ لذتی مستانه داده مرا می‌بخشد آن پروردگاری که شاعر را دل دیوانه داده بیا بگشای در تا پر گشای به سوی آسمان روشن شعر اگر بگذاریم پرواز کردن گلی خواهم شد در گلشن شعر تابستون سال هزار و سیصد و سی و چهار اولین کتاب شعر فروغ به نام اسیر منتشر میشه اسم کتاب خبر از محتوای درونش میده در واقع سمبلی از یک حالت روانی که شخص خودش ر گرفتار دنیایی از سنت‌ها و تعصبات می‌بینه که امیدی برای زندگی تو اون نیست فروغ تو پی‌نوشت چاپ دوم کتاب اسیر میگه فقط به نیروی استقامت خواهم توانست به سهم خود زنجیرهای قیود پوسیده را از دست و پای هنر بازکنم و این حق را برای همه به خصوص زنان بوجود بیاورم که بتوانند آزادانه از عواطف پنهانی و احساسات گریزنده و لطیفشان پرده بردارند و بتوانند آنچه را در دل دارند بدون ترس و واهمه از سرزنش دیگران بیان‌کنند فروخت تو کتابش اجتماعی که داره توش زندگی می‌کنه ر به نوعی ریاکاری متهم می‌کنه که تو برخورد با شعرای زن و مرد متفاوت عمل می‌کنه اجتماعی که برای مردها این حق ر قایل که از معشوق با هر نوع زبان خیالی و توصیفی حرف بزنه اما نوبت به زنان که می‌رسه فریادش بلند میشه که واویلا پایه‌های اخلاق و عفت عمومی سست شده فروخت و شعر اسیر از کتاب اسیر میگه در این فکرم من دانم که هرگز مرا یارای رفتن زین قفس نیست اگر هم مرد زندانبان بخواهد دیگر از بهر پروازم نفس نیست و نکته اینجاست که شاعر با وجود بچه‌ای که داره مستاصل و امیدی به رهایی نداره فروغ در ادامه‌ی این شعر میگه اگر ای آسمان خواهم که یک روز از این زندان خاموش پر بگیرم به چشم کودک گریان چه گویم ز من بگذر که من مرغی اسیرم تو همین حین فروغ برای آشتی با همسرش به اهواز برمی‌گرده البته بازگشت دوباره به اهواز هم دردی ر دوا نمی‌کنه فروغ سر دو راهی بزرگی گیر می‌کنه یا همسر و بچه یا شعر و شاعری و فروغ با دلی اندوهگین شعر انتخاب می‌کنه و بعد از حدود چهار سال زندگی مشترک فروخت و بیست و یک سالگی از شاپور و پسرش جدا میشه بعد از جدایی فروغ اطرافیانش همیشه از شاپور به نیکی یاد می‌کردن شاپور بعد از طلاق فروغ اول یه ماه گم و گور میشه و هیچکس ازش خبری نداره بعدم که پیدا میشه تا آخر عمرش ازدواج نمی‌کنه و با پسرش زندگی می‌کنه و البته تا آخر عمر هیچ وقت راضی نمیشه درباره‌ی فروغ با هیچ روزنامه و خبرنگاری مصاحبه کنه شاید شاپور خیلی از رازهای زندگی مشترکشون با فروغ و برای همیشه با خودش برده سال‌ها بعد وقتی که دیگه فروغ و پرویز شاپوری زنده نبودن کتابی چاپ شد به نام اولین تپش‌های عاشقانه قلبم محتوای کتاب تمام نامه‌هایی که فروغ برای پرویز شاپور فرستاده و شاپور هم همشون نگهداشته تا اینکه یکی از دوستانش به نام عمران صلاحی با همکاری کامیار پسر فروغ و پرویز نامه‌ها را در قالب این کتاب چاپ کردن تو مقدمه‌ی کتاب عمران صلاحی میگه من به عنوان نزدیک‌ترین دوست شاپور که سی و سه سال کنارش بودم هیچ وقت درباره‌ی فروغ ازش چیزی نپرسیدم چون می‌دونستم دوست نداره راجب این موضوع صحبت کنه ولی بعضی شبا خودش یه چیزایی می‌گفت و به سلامتی فروغ اقداماتی می‌کرد و کاملا واضح بود که همیشه عاشق فروغ موندهبود کتاب اولین تپش‌های عاشقانه قلبم سه قسمت دارد قسمت اول به نامه‌های قبل از ازدواج فروغ به پرویز اختصاص‌داده نامه‌هایی که با خوندنش خواننده با یک عشق ساده و ناب و البته بچه‌گانه‌ی دوران نوجوونی فروغ آشنا میشه یه قسمت از نامه‌ها و با هم بخونیم پرویز نمی‌دانی چقدر دوستت دارم نمی‌توانید تصور کنید که من چقدر و تا چه اندازه احتیاج به محبت دارم من در زندگی خانوادگی هیچ وقت خوشبخت نبودم یک نگاه مهرآمیز تو یک فشار دست تو یک بوسه‌ی تو کافیست تا مرا از همه چیز بی‌نیاز سازد فروغ شیفته‌ی پرویز بود و به هیچ چیز دیگه‌ای هم فکر نمی‌کرد تو یکی از اشعار معروفش میگه آری آغاز دوست داشتن است گرچه پایان راه ناپیداست من به پایان دگراندیش که همین دوست داشتن زیباست بریم به قسمت دوم کتاب قسمت دوم مربوط به نامه‌هایی که فروغ تو دوران زندگی مشترکشون برای پرویز نوشته یعنی اون وقتایی که فروغ به خاطر گرمای هوا یا دیدار خانواده یا کارهای اداری شعراش میومد تهران و با همسرش تو اهواز نامه‌نگاری می‌کرد وقتی این نامه‌ها ر می‌خونید کاملا متوجه میشید که شاپور بعد از مدتی که می‌بینه شعرهای فروغ گل کرده داره معروف میشه و با این مرد اون مرد هم صحبت میشه بیشتر به فروغ گیر میده و ازش می‌خواد که برای ثبات زندگیشون دست از این کار برداره و از طرفی هم فروغ می‌خواد زنجیری که به طور سنتی به دست و پاهای زنا می‌بستن و پاره کنه یه قسمت کوچکی از این نامه‌ها رم بشنویم دارم مثل یه بچه‌ای که به آغوش گرم مادرش بیش از هر چیز دیگری علاقه دارد و اگر مادرش او را به سختی تنبیه کند باز به دامان او پناه می‌برد تو نمی‌دانی من چقدر دوست دارم برخلاف مقررات و آداب و رسوم و برخلاف قانون و افکار عقاید مردم رفتار کنم ولی بندهایی بر پای من هست که مرا محدود کرنه روح من وجود من و اعمال من در چهار دیواری قوانین سست و بی معنی اجتماعی محبوس مانده من پیوسته فکر می‌کنم که هر طور شده باید یک قدم از سطح مادیات بالاتر بگذارم من این زندگی خسته کننده و پر از قید و بند را دوست ندارم گفتیم نامه‌ها سه قسمت بودن قسمت سوم نامه‌ها مربوط به زمانی میشه که فروغ از پرویز جدا شده ولی هنوز هم برای هم نامه می‌نویسد و در