آمد به برم دوش نگارم سرکش
-
اندازه متن
+
آمد به برم دوش نگارم سرکش،
گفتا چه ببایدت که دل داری خوش؟
گفتم دستت. گفت گرت پای دهد؟
گفتم لب تو گفت حذر از آتش
زندگانی چه هوسناک است، چه شیرین!
در درون تنگنا، با کوره اش، آهنگر فرتوت دست او بر پتک و به فرمان عروقش دست دائماً فریاد او…
گل خنده زنان گفت: جهان آرائیم
گل خنده زنان گفت: جهان آرائیم
هرچند که بر یاد کسان کم آئیم
…