آن ماه که انش نه خاموشم باد
-
اندازه متن
+
آن ماه که انش نه خاموشم باد
در هر نفس آوایش در گوشم باد
چنداش دل سوخت به من دوش که گفت:
سوداش خدا کند فراموشم باد
آن ماه که انش نه خاموشم باد
در هر نفس آوایش در گوشم باد
چنداش دل سوخت به من دوش که گفت:
سوداش خدا کند فراموشم باد
گفتم: ستمت؟ گفت: شکیبایی دار گفتم: به شکیب؟ گفت: یارایی دار.
گفتم: بهم این هر دو…
چندانکه ز عیب بستنی بر من شاد وز کار خراب من تو مانی آباد
صد چندان…

