باد می‌گردد و در باز و چراغ‌ست خموش
-
اندازه متن
+
باد می‌گردد و در باز و چراغ‌ست خموش
خانه ها یک سره خالی شده در دهکده اند.
بیمناک ست به ره بار به دوشی که به پل
راه خود می سپرد.
پای تا سر شکم‌مان تا شبشان
شاد و آسان گذرد.
بگسلیده ست در اندوده دود
پایه دیواری.
از هر آن چیز که بگسیخته است
نالش مجروحی
یا جزع های تن بیماری.
و آنکه بر پل گذرش بود مشکل ها
هر زمان می نگرد.
پای تا سر شکم‌مان تا شبشان
شاد و آسان گذرد.
باد می گردد و در باز و چراغ ست خموش
خانه ها یک سره خالی شده در دهکده اند.
رهسپاری که به پل داشت گذر می ایستد
زنی از چشم سر شک
مردی از روی جبین خون جبین می سترد.
پای تا سر شکم‌مان تا شبشان
شاد و آسان گذرد.
گفتی که بپوی! دل بپویید بسی
گفتی که بپوی! دل بپویید بسی از حکم توسر چگونه پیچید کسی؟
هم اینک می پوید…
قوت من و تاب جان به بادم دادند
قوت من و تاب جان به بادم دادند آنگه سخن نهان به یادم دادند
تا ظن…