در پیش کومه‌ام
-
اندازه متن
+
در پیش کومه‌ام
در صحنه‌ی تمشک
بیخود ببسته است
مهتاب بی طراوت.لانه.
*
یک مرغ دل نهاده ی دریادوست
با نغمه هایش دریایی
بیخود سکوت خانه سرایم را
کرده است چون خیاش ویرانه.
*
بیخود دویده است
بیخود تنیده است
لم در حواشی آئیش
باد از برابر جاده
کانجا چراغ روشن تا صبح
می سوزد از پی چه نشانه.
*
ای یاسمن تو بیخود پس
نزدیکی از چه نمی گیری
با این خرابم آمده خانه.
میمیرم اگر نام تو دارم بر لب
میمیرم اگر نام تو دارم بر لب بی نام تو روز من نماید چو شب
با…
خون می‌خوری، این نه کامرانی‌ست ترا
خون می‌خوری، این نه کامرانی‌ست ترا جان می‌کنی، این نه زندگانی‌ست ترا
ننهاد زمانه با تو…