دیدم که به خواب غولی افتاده به پشت
-
اندازه متن
+
دیدم که به خواب غولی افتاده به پشت
پیدا به سرشانه ش رگهای درشت
اولی غزلی خواند و پس آنگاه رثاء
یعنی که مرا چون تو خیال او گشت
میلت سوی دوستان نهادهست چرا؟
میلت سوی دوستان نهادهست چرا؟ مهرت همه با بدان زیادست چرا؟
گویی که ندارد سخنم گیرایی…
شب است
شب است، شبی بس تیرگی دمساز با آن. به روی شاخ انجیر کهن « وگ دار» می خواند، به هر…
