ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
-
اندازه متن
+
ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
با صبح سفيد من سیه میشمرد
دانم که چه اینم شمرد، کاش که او
دانستی این که از چه ره میشمرد
ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
با صبح سفيد من سیه میشمرد
دانم که چه اینم شمرد، کاش که او
دانستی این که از چه ره میشمرد
آمد به من او ، لیک به شب آمد و رفت در پیکرم آرزو و به تب آمد…
مهتاب شبی بود و سرود دف و نی کافتادم آن مهوش را اندر پی
زین حال…