ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
-
اندازه متن
+
ناکرده گنه مرا گنه میشمرد
با صبح سفيد من سیه میشمرد
دانم که چه اینم شمرد، کاش که او
دانستی این که از چه ره میشمرد
دردا که نگشت هر کسی محرم ما
دردا که نگشت هر کسی محرم ما آگاه نشد به دل ز بیش و کم ما
گفتم نفسی به من گذر دار و برو
گفتم نفسی به من گذر دار و برو گفتا به من از دور نظردار و برو.
