کس نیست که باز زبان من گویا نیست
-
اندازه متن
+
کس نیست که باز زبان من گویا نیست
آن ره که منش کوفته ام جویا نیست
حرف خود با زبان مردم شنود
با اینهمه، گویی: سخنم گیرا نیست؟
جان در سر این کردم یکسر شب دوش
جان در سر این کردم یکسر شب دوش و اندیشه در این کایدم آواش به گوش
خوبان چمن به جورش از هوش شدند
خوبان چمن به جورش از هوش شدند یاران نواگر، همه خاموش شدند
بار دگر از سردی…
