گر ننگ بجا ماند و گر نامی بود
-
اندازه متن
+
گر ننگ بجا ماند و گر نامی بود
بس نقش که بستند و همه وامی بود
دیدی نیما که فارغ از هر که دلت
اندر ره جستجوی چه کامی بود؟
قوت من و تاب جان به بادم دادند
قوت من و تاب جان به بادم دادند آنگه سخن نهان به یادم دادند
تا ظن…
گفتم: چه شبی. گفت: به راهیش چو دور
گفتم: چه شبی. گفت: به راهیش چو دور گفتم: چه کنم. گفت: چراغت به چه نور؟
